Alle teksten, foto's of filmpjes worden alleen geplaatst na overleg en met goedkeuring van de nabestaanden.

De site is recentelijk omgezet naar een andere provider. Hierdoor kunnen er (technische) verschillen zijn met de eerdere site. Hieraan wordt nog gewerkt.

______________________________________________________________________________________________________________________________________

Afscheid in de Orangerie
van Zorgcentrum Hieronymus, Weert

Na alle goede zorgen door het personeel van Zorgcentrum Hieronymus - waarvoor de nabestaanden hun waardering en dank uitspreken - werd op 3 juni jongstleden afscheid genomen

van mevr. Zontrop-Lenders.

Afscheidsceremonie en koffietafel

mochten plaatsvinden in de Orangerie

van het Zorgcentrum.

Een perfecte locatie voor een afscheid

in kleine kring (maximaal 25 personen).

Bij de achterkleinkinderen was aan creatief talent geen gebrek. Zij versierden vol overgave de kist van 'omie', tekenden handjes, schreven namen

en plakten bloemstickertjes.

Het werd een persoonlijk en waardig afscheid.

___________________________________________________________

INFO-AVOND ZIJACTIEF ELL

Op dinsdagavond 14 februari mocht ik spreken tijdens een bijeenkomst van ZijActief in Ell. Een zeer goed bezochte avond met veel interesse en goede vragen over het uitvaartgebeuren.

Een klein stukje geschiedenis, wat is er allemaal mogelijk (vaak veel meer dan men weet) en ook nieuwe toekomstige alternatieven kwamen aan bod.

Het was niet alleen een informatieve avond maar - ondanks het onderwerp - ook een gezellige. En dat kan ook als je op deze wijze de vraag krijgt over het onderwerp "uitvaart" te praten.

Dank aan ZijActief Ell en het zeer aandachtig en geïnteresseerd publiek.

Natuurlijk is het ook uitermate belangrijk om met je naasten over dit onderwerp te praten. Wat zou je willen / wat vooral ook niet. Iedere uitvaartondernemer heeft wel een boekje of lijst die je in kunt vullen en bewaren zodat je nabestaanden in ieder geval een richtlijn hebben van je wensen. Vaak vul ik (geheel vrijblijvend en gratis) deze lijst in sámen met de mensen, ook al is er nog helemaal niets aan de hand. Tegelijkertijd kunnen dan alle vragen en mogelijkheden besproken worden.

Heeft u behoefte aan zo'n gesprek?

Bel gerust voor een afspraak: 06-22300614.

____________________________________________________________

Een heel creatief afscheid op een heel bijzondere locatie:

Theater De Huiskamer

Op vrijdag 16 september jongstleden mocht Jet Verberne Uitvaarten het afscheid van mevrouw Tine Tebrunsvelt-Quant vormgeven. De nabestaanden wilden een afscheid in een ongedwongen sfeer en in haar kleurige en fleurige stijl.

Een ongedwongen en sfeervolle accommodatie werd gevonden in Theater De Huiskamer in Weert.

Haar stijl kwam tot uiting in dat de familie en genodigde vrienden kleurig en fleurig gekleed kwamen.

Die ongedwongen sfeer en haar stijl tezamen vonden hun weg in het versieren van haar kist.

Woorden van afscheid door de familie en het versieren werden met elkaar afgewisseld.

Op deze manier werden alle aanwezigen actief betrokken.

Zo konden er anekdotes en herinneringen opgehaald worden en, na de rouwauto uitgeleide gedaan te hebben, tijdens de aansluitende lunch.

Zowel de familie als de vrienden kijken met voldoening en warme gevoelens terug op dit afscheid.

____________________________________________________________________________

JAN RUTTEN - EEN MARKANTE MAN

Op vrijdag 15 juli 2022 hebben we afscheid genomen van Jan Rutten. Een tijd geleden mocht ik Jan en zijn vrouw Nelly al leren kennen omdat ik werd uitgenodigd om de uitvaart vooraf te bespreken. Ik ben dan ook diverse keren bij Jan en Nelly op bezoek geweest en we hebben samen traantjes gelaten maar ook veel gelachen. Uiteindelijk is het een "prachtig" afscheid geworden met heel veel eigen inbreng van Jan, die ook zijn eigen levensverhaal al voor een groot deel had geschreven. Jan was een markante man.

Hiernaast de samenvatting van de dienst en hieronder de link naar het filmpje van Leonard Cohen "Dance Me to the End of Love", wat op het einde van de dienst werd gedraaid maar te groot is om in de samenvatting van de dienst te verwerken. Dit nummer is echter zéér de moeite waard om te beluisteren en te kijken.

https://www.youtube.com/watch?v=NGorjBVag0I (Let op: Voorafgaand reklame)

____________________________________________________________________________

___________________________________________________________________

AFSCHEID FRED HORIJON

WAT KOMT ER TOCH VEEL BIJ KIJKEN...

Woorden die ik vaak hoor, soms al tijdens het regelen van een afscheid of vaak in de tijd daarna, als ik achteraf contact heb met nabestaanden.

Maar de voldoening die het vóór en dóór de nabestaanden met zich meebrengt, is alle moeite voor iedereen méér dan waard.

En misschien is het vreemd om te noemen maar ook de financiële afwikkeling is van groot belang.

Een uitvaart is niet goedkoop. In de media wordt vaak geschermd met bedragen tussen € 8.000 en € 10.000.

De kosten voor koffietafel of samenzijn achteraf zijn in deze bedragen niet eens meegenomen.

Laat ik u geruststellen: dat hoeft een mooi afscheid helemaal niet te kosten.

Gemiddeld kost een uitvaart, geregeld door Jet Verberne Uitvaarten (JVU), net iets minder dan € 6.000,-

Dat is en blijft natuurlijk een gemiddelde met hier en daar een uitschieter naar onder en naar boven.

Ook is het belangrijk te melden dat bij de uitvaarten geregeld door JVU de meeste families kiezen voor:

- opbaring thuis van de overledene;

- een alternatieve locatie voor de dienst.

(Geen of een kleine zaalhuur. indien men er voor kiest om behalve de afscheidsceremonie

ook de koffietafel of het samenzijn achteraf daar plaats te laten vinden.)

Waar dient bij het regelen van een uitvaart rekening mee gehouden te worden? In vogelvlucht:

Regelen uitvaart / Opstarten opbaring / Verblijf in mortuarium / Overbrenging naar adres van opbaring bij overlijden in bijvoorbeeld ziekenhuis of hospice / Verzorging en controle van uw dierbare thuis of in uitvaartcentrum / Drukwerk zoals uitnodigingen en gedachtenis item, enveloppen, rouwpostzegels en extra verzendenveloppen / Advertentie / Kist / Bloemen / Rouwauto / Locatie en dienst, spreker, verzorging muziek, vervaardigen van PowerPoint / Crematie of begraving / Graf en grafbedekking / Samenzijn achteraf.

Jet Verberne Uitvaarten werkt met een fee. Een bedrag waarvoor wij alles regelen en organiseren.

Alle inkoop die wij doen, wordt één op één aan u door gefactureerd. Dat betekent dat als JVU € 2300,00 betaalt voor een kist, dat ú die ook betaalt.

U ontvangt zelfs kopietjes van deze rekeningen. Juist door deze manier van werken komen we uit op het eerder genoemde, mooie gemiddelde.

En dat voor het meest persoonlijke afscheid met veel tijd en aandacht voor overledene en nabestaanden.

________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Soms gebeurt er wel eens een tijdje weinig of niets op mijn site. Dat kan komen omdat de combinatie van uitvaartondernemer samen met echtgenote, moeder en oma-zijn zorgt voor drukke tijden. Zoals de afgelopen maanden. Mijn man Anton kreeg half augustus een hartaanval en is met spoed geopereerd. Daarna volgde een periode van herstel, waar we nog midden in zitten. In deze periode viel de al lang eerder geplande vakantie, en die hebben we door laten gaan omdat, zoals iedereen wel weet, men thuis vaak (te) weinig tot rust komt.

Vandaag dus eindelijk weer een keer de site aangepast.

Voor nabestaanden die nog een verhaal of bericht hebben dus de boodschap: mail gerust via de pagina "contact" of naar info@jetverberneuitvaarten.nl

_______________________________________________________________________________________________________________________

TIP

Soms is een overlijden al op social media (bijvoorbeeld Facebook) te vinden, nog vóórdat de nabestaanden de kans hebben gehad

familie en vrienden op de hoogte te stellen óf om een bericht van overlijden zélf te posten.

Houd er rekening mee dat dit absoluut niet het eerste is wat nabestaanden doen,

zij zullen proberen het bericht dat iemand is overleden persóónlijk door te geven aan betrokkenen.

Het is dan ook niet bepaald prettig dat ze de eerste keer dat ze weer op social media kijken zien dat het overlijden in no time rondgaat.

Óf dat je als familielid of beste vrienden het overlijden leest nog voordat je gebeld bent.

Tip: uit respect voor de nabestaanden, hun familie en andere nauw betrokkenen:

wacht even met alles op social media zetten zodat nabestaanden de kans krijgen dit zélf te doen!

________________________________________________________________________________________________________________________

AFSCHEID VAN TUAN

Beste mensen,

Hierboven een filmpje van het afscheid van vriend Tuan, die net geen 50 jaar is geworden. Vier jaar geleden kreeg hij te horen dat hij kanker had en als er niets gebeurde zouden de vooruitzichten nog hooguit een half jaar leven zijn. Maar Tuan heeft er, samen met zijn man Chris, alles aan gedaan om zoals hij dat zelf altijd zei: “mét de kanker te werken en niet tégen…” Al die tijd is er regelmatig overleg geweest tussen Tuan, Chris en mij over de vormgeving van het afscheid. Alles werd zoveel mogelijk tot in de details voorbereid. Met goedkeuring van Tuan zelf en van Chris mag ik deze beelden met u delen. Hiervoor ben ik erg dankbaar.

Maar het meest dankbaar ben ik dat ik zo een positief en wijs persoon heb mogen kennen en dat ik een vriendschap met deze bijzondere man heb mogen delen.

_____________________________________________________________________________________________________________________________________

PRACHTIG GEMAAKT
VAN 2 TROUWRINGEN

Marion, dank dat ik dit mag laten zien op mijn site.

Brengt andere nabestaanden misschien weer op een idee.

_____________________________________________________________________________________________________________________________________

WAT KAN EN MAG in tijden van Corona

Voor regelgesprekken kom ik nog steeds bij u aan huis. Wel draag ik beschermingsmiddelen en dient er voldoende afstand gehouden te worden.

Opbaring thuis is mogelijk.

Bij (vermoeden van) covid-19 wordt uw dierbare eerst minimaal 24 uur extern gekoeld waarna verdere thuisopbaring alsnog kan plaatsvinden.

Uiteraard behoort verblijf in een rouwcentrum of mortuarium ook tot de mogelijkheden.

Bij een uitvaart mogen volgens de actuele regels van het RIVM maximaal 100 personen aanwezig zijn. Dit geldt alleen als er voldoende afstand kan worden gehouden en de ruimte voldoende wordt gelucht. Het toegestaan maximaal aantal personen wisselt dus sterk per locatie.

Bij rouwbezoek is assistentie mogelijk zodat alles coronaproof verloopt. Gasten kunnen in tijdsblokken worden uitgenodigde zodat men elkaar niet hoeft te kruisen. Uiteraard wordt de gasten ten alle tijden gevraagd zich aan de regels te houden en een beschermend mondkapje te dragen

De afscheidsceremonie (mét overledene) kan plaatsvinden in kerk, crematoriumaula maar ook in een zalencentrum. Op deze plek mag dan volgens de regels van het RIVM óók een koffietafel worden geserveerd.

Combinaties zijn uiteraard ook mogelijk maar een koffietafel mag alléén op de locatie waar ook een afscheidsceremonie mét overledene plaatsvindt.

Een afscheid in kleine, besloten kring kan heel mooi zijn. Een ieder maakt daarin zijn/haar eigen keuze. Dat zijn misschien andere keuzes dan in ‘normale’ tijden. Nabestaanden hebben hun eigen motieven om voor het één of voor het ánder te kiezen. Welke keuze u ook maakt: ik adviseer en help u graag bij het organiseren. Zo maken we er samen een passend afscheid van.

Volgens de RIVM-regels zoals geldend op 15 januari 2021.

_____________________________________________________________________________________________________________________________________

Alle teksten, foto's of filmpjes zijn geplaatst na overleg en met goedkeuring van de nabestaanden.

_____________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Lieve mensen,

wat was het een bewogen jaar. Binnenkort schrijf ik hier wel meer over, maar voor nu:

iedereen een goed en vooral gezond 2021 gewenst.

Voor hen die in 2020 een dierbaar persoon verloren hebben: heel veel sterkte ♥

_______________________________________________________________________________________________________________________

OOK TIJDENS DE

CORONATIJD

BLIJFT HET MOGELIJK

EEN BIJZONDER

AFSCHEID

TE BEDENKEN

Mei 2020 / Geplaatst september 2020 (Locatie: Rouwcentrum Weert te Boshoven (Dela), waar je met een klein gezelschap ook een intiem afscheid kunt houden.)

INDRUKWEKKENDE EREHAAG

Omdat het afscheid van Maud in de beginperiode

van de Corona-golf viel, mochten er maar 30 gasten aanwezig zijn en werd de afscheidsceremonie in besloten kring thuis op de binnenplaats gehouden.

Aansluitend werd Maud door haar man Johan en haar jongste zus Mirjam naar crematorium Midden-Limburg gebracht, waar zich op de lange oprijlaan vele vrienden en bekenden hadden opgesteld om haar met applaus te begeleiden. Velen waren gekomen om hun liefde en respect voor Maud te tonen. Het was dan ook een indrukwekkende erehaag.

(Op dat moment was een erehaag (nog) toegestaan en was hiervoor ook toestemming gegeven.)

Maart 2020 / Geplaatst: september 2020 (Locatie filmopname: Crematorium Midden-Limburg te Baexem. Met altijd vriendelijk, meedenkend en meewerkend personeel. Dank hiervoor!)

IN TIJDEN VAN CORONA (2)

MONDKAPJE

Ik draag regelmatig een mondkapje. Dat doe ik OM ANDEREN te beschermen.

Stel ik heb Corona, dan kuch, niest en hoest ik in mijn eigen mondkapje en vliegen MIJN spetters niet bij ANDEREN in het gezicht.

Tijdens situaties die ik als risicovol zie, dus op het moment dat er grotere kans bestaat dat een ANDER te dicht bij mij komt, draag ik een mondkapje. Ook op momenten waarop ik een mondkapje draag probeer ik me zo goed mogelijk aan de anderhalve-meter-afstand-regel te houden. Dat staat boven alles.

Omdat ik er vanuit ga dat niemand achter mijn oren niest, kan ik de elastiekjes van het mondkapje rustig meerdere malen per dag vastpakken om het kapje op en af te zetten.

Uiteraard zorg ik ervoor dat ik altijd dezelfde kant naar binnen draag en de buitenkant niet aanraak.

Als je mondkapjes met kleur draagt zie je heel goed wat binnen of buitenkant is.

Ik draag het mondkapje omdat ik de discussie of mondkapjes wel of niet helpen tegen Corona zo onzinnig vind.

Iedereen die even nuchter nadenkt begrijpt toch wel dat het mondkapje altijd méér tegenhoudt dan niets.

En dat je dus door het dragen van het mondkapje niet 100% veilig bent maar wel iets veiliger

EN VOORAL DAT JE ANDEREN BESCHERMT. ALS IEDEREEN DIT ZOU DOEN DAN BESCHERMEN WE ELKAAR.

Door het dragen van een mondkapje tijdens omstandigheden die meer risico met zich meebrengen en samen met het goed opvolgen van de anderhalve-meter-regel maken we de wereld veiliger voor iedereen, en dus ook voor jezelf.

Geplaatst: juli 2020

____________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

IN TIJDEN VAN CORONA (1)

Om een uitvaart in Coronatijd te beschrijven moet ik eerste even vertellen hoe het vóór die tijd werd geregeld:

Er kwam een telefoontje binnen van een nabestaande die vertelde dat er iemand overleden was. Of dat telefoontje nu overdag of ’s nachts kwam, zo snel mogelijk probeerde ik naar de mensen toe te gaan. Nabestaanden hebben meteen al vragen en bepaalde keuzes brengen bepaalde consequenties met zich mee. Het eerste contact dus, oog in oog, maar ook waar nodig troostend, een arm om iemands schouder, de geruststelling dat je ze helpt de komende dagen met alles wat gebeuren moet. Vaak een verzorging, samen met de familie. Dit alles kan zo veel betekenen.

Nadat hun dierbare is verzorgd en is opgebaard richten we onze aandacht op zaken die gereserveerd dienen te worden: rouwbezoeken, kerk, begraafplaats, crematorium of andere locatie voor ceremonie en/of samenzijn achteraf. Drukwerk, zoals rouwbrief, advertentie en prentje. Keuze voor kist en bloemen. Iedere dag naar de nabestaanden, soms meerdere keren per dag, om ze zo, stukje voor stukje, te begeleiden. Niet te veel tegelijk want dan maken ze misschien keuzes waar niet goed over is nagedacht of waar ze later spijt van krijgen. Alle opties benoemen, nabestaanden kiezen. Hand in hand bewandelen we het pad tot aan de dag van uitvaart.

‘Hand in hand’… Want dát is het mooie van dit vak. Écht hand in hand. Het voelt vaak of je deze dagen tussen overlijden en de dag van uitvaart onderdeel bent van het gezin, de familie van de nabestaanden. Je troost, luistert en omarmt. En ondertussen regel je alles wat er te regelen valt, en dat is heel veel werk ook achter de schermen. Om zo de nabestaanden te ontzorgen. Je hoort er éven bij. Een heel intiem gevoel. Mensen houden zich even aan je vast. En wij houden de mensen vast. Op de dag van uitvaart, nadat het afscheid of het samenzijn heeft plaatsgevonden: bijna altijd omarmingen, knuffels en kussen. In de periode daarna nog vaak een keer koffie en samen terugkijken. Soms connecties voor het leven.

En dan komt Corona. In een mum van tijd verandert alles.

Als ik de complete uitvaart regel van a tot z kom ik nog bij de mensen, maar wel met handschoenen aan en mondkapje op.

Als ik word ingezet als spreker dan moet ik me aan de regels van de opdrachtgever houden, vaak een van de grote verzekeringsmaatschappijen. Hun beleid: niet naar de mensen toe.

Dat betekent dat je de mensen alleen ziet via beeldbellen, Whatsapp, Skype of een ander modern programma.

Op de dag van uitvaart zijn er allerlei regels: niet meer dan 30 mensen in een aula, maar weet u, soms zitten er maar 3 nabestaanden!

Die mag je niet troosten of aanraken.

Mijn mondkapje gaat even naar beneden als ik op veilige afstand ben zodat ze mijn gezicht even in het ‘echt’ kunnen zien, en later alleen als ik achter het spreekgestoelte sta.

Je spreekt tegen de mensen in de aula en soms tegen de camera omdat je weet dat via life streaming mensen vanaf andere plaatsen meekijken.

Afhankelijk van het crematorium waar je bent staan stoelen ooit letterlijk 1,5 meter uit elkaar.

Mensen die dan samen als gezin in één auto zijn gekomen, worden dan verplicht om tóch 1,5 meter uit elkaar te zitten.

Zelfs als gezin elkaar vasthouden en troosten kan dan niet.

Soms lijkt het of je in een spiegel kijkt en zie je alleen maar gezichten met mondkapjes voor...

Afgelopen week een zoon die niet bij de laatste momenten bij zijn vader mocht komen omdat zoon hoestte.

Ook zijn moeder en zus mocht hij dus niet bezoeken om gezamenlijk de uitvaart te regelen.

Alles ging via beeldbellen en op het afscheid in de aula werd een filmpje gedraaid waarin zoon zijn zus en moeder bemoedigend toesprak.

Ondanks het ingetogen afscheid, ondanks dat nabestaanden hier in kleine kring doorheen moeten, valt mij één ding op: de mensen zijn zó dankbaar!. Dankbaar voor alles wat je voor ze doet, voor alles wat nog wél kan en mag.

Want als je naar andere landen kijkt, Italië, Spanje, Amerika, dan zie je heel andere taferelen.

En ondanks dat je al die lieve nabestaanden niet mag aanraken, ze niet via een aanraking, het geven van een hand, een aai of knuffel kunt troosten, worden ze getroost door alles wat iedereen in het uitvaartwezen nog wél voor ze kan doen en ook doet.

En het gaat niet om mij, maar het doet nog altijd goed en geeft je de energie om door te gaan.

Om samen te bekijken wát je kunt doen in deze trieste omstandigheden.

Er zijn nog steeds mogelijkheden om er iets bijzonders van te maken.

Zodat nabestaanden toch, met een wat ander gevoel, toch kunnen terugkijken op een passend afscheid van hun geliefde.

Ik wens iedereen veel sterkte, een goede gezondheid en de kracht om de RIVM-regels in acht te blijven houden zolang dat nodig is.

Jet

Mei 2020

_____________________________________________________________________________________________________________

CORONA-VIRUS EN UITVAART

U STAAT NIET ALLEEN IN UW VERDRIET

Jet Verberne Uitvaarten blijft u persoonlijk begeleiden en ondersteunen.

Desgewenst komen wij nog steeds naar u toe. In het eerste regelgesprek spreken we dan af hoe de verdere contacten zullen verlopen. Natuurlijk kunnen er aansluitend een heleboel dingen via mail of andere digitale kanalen geregeld worden, maar daar waar nodig of wenselijk komen we gewoon nog naar u toe.

Zolang thuis opbaren is toegestaan zullen wij dit desgewenst verzorgen.

Ook komen wij dan dagelijks zelf de controle doen.

Samen bekijken we de mogelijkheden wat betreft rouwbezoeken.

Er zijn meer mogelijkheden dan de traditionele wijze.

Verblijft uw dierbare in een uitvaartcentrum dan houden we ons aan de regels die daar gesteld worden.

Gezien de meeste crematoria momenteel een beperkt aantal gasten toelaten, is het natuurlijk ook een optie om een afscheidsdienst in huiselijke kring te laten plaatsvinden.

We bepalen samen, in goed overleg, het aantal gasten.

Er zijn echter ook alternatieve opties zoals bijvoorbeeld meekijken via live-streaming of een stille crematie op korte termijn en een meer uitgebreide herdenkingsdienst op een later moment.

Als de rust na alle Corona-perikelen is weergekeerd kan iedereen die u wenst daar dan weer bij kan zijn.

Wij voelen met u mee en proberen te denken in mógelijkheden.

Zo blijft het voor u doenlijk piëteitsvol afscheid te nemen van uw dierbare.

Jet Verberne Uitvaarten zal zo lang mogelijk als toegestaan uitvaarten verzorgen, zich houdend aan de richtlijnen van RIVM en alle bevoegde overheden, en respecteert de regels van ondersteunende externe bedrijven, kerken en crematoria.

U dient ook zelf een afweging te maken wat betreft risico’s rondom een overlijden.

Wij werken volgens de laatste hygiënische voorschriften wat betreft afstand houden en met inzet van desinfectie en beschermende kleding.

Hiermee hopen wij een toch al moeilijke tijd zo waardig mogelijk te laten verlopen.

_____________________________________________________________________________________________________________

Kerst 2019

Mei 2019 / Geplaatst ....

Geplaatst: september 2019

AFSCHEID VAN LEENTJE

Leentje leerde ik enkele jaren geleden kennen toen ze, samen met haar kinderen en kleinkinderen afscheid moest nemen van haar man, hun vader en opa. Voor pap wilden de nabestaanden een afscheid buiten, en dat hebben ze ook gehad. Die hele dag regende het, behalve de twee uur die wij nodig hadden om de stoelen droog te maken en de dienst te houden.

Leentje was een hele, hele lieve vrouw. Maar helaas, ook lieve dames ontvallen ons.

Ook dit keer wensten de nabestaanden een afscheid buiten.

Dat werd gepland op de binnenplaats van restaurant Sfeer aan de Napoleonsweg in Ittervoort.

En weet u? Het was de warmste februari-dag ooit.

Dat betekende dat we Leentje letterlijk en figuurlijk in het zonnetje konden zetten. En in de bloemen, waar ze zoveel van hield.

Alle gasten hadden één bloem meegebracht met daaraan een boodschap.

Er werden mooie verhalen verteld over Leentjes leven, die tot enkele weken terug volop in het leven stond. Na de ceremonie werd een erehaag gevormd en daar reed de rouwauto met Leentje doorheen. Nadat iedereen haar had uitgezwaaid was er een koffietafel en borrel.

Zo zou Leentje het gewild hebben.

Februari 2019 / Geplaatst: maart 2019

Misschien vreemd om te zeggen maar wat was het mooi! Een passend afscheid voor Thieu, een man die dol was op carnaval. Ook al was hij nog zo ziek, hij vroeg zijn vrouw om de carnavalsvlag uit te hangen en het huis te versieren.

Alles paste precies bij deze uitvaart. Theiu was thuis, in zijn eigen serre, omringd door zijn gezin.

Bij hem: zijn steek en een bos bloemen in carnavalskleuren.

Op de dag van afscheid zijn we vanuit thuis naar de kerk gelopen met voorop de carnavalsvereniging, daarna Thieu, begeleid door zijn gezin en familie. Een mooie dienst met veel sprekers en bij het uitgaan een erehaag.

De foto's zeggen meer dan duizend woorden.

EEN PASSEND AFSCHEID

STERRE

Ze werden geadviseerd door de verliescounselor van het ziekenhuis te Maastricht om zich goed te laten begeleiden bij het afscheid van hun kindje. 17 weken was ze zwanger toen haar man belde voor een kennismaking*. De week daarop zou de zwangerschap beëindigd worden. Er was veel verdriet en er waren natuurlijk heel veel vragen.

Er was nog geen definitieve naam bedacht. Pappa, mamma en zusje (3 jaar) besloten om haar “Sterre” te noemen. Een betekenisvolle naam en als thema zou dan ook de ster als een rode draad door het afscheid lopen.

Na 18 weken zwangerschap zouden ze Sterre mee naar huis brengen in een bakje met water**. Thuis zou Sterre liefdevol overgelegd worden in een groter bakje met water wat op de koelplaat werd gezet. Dat alles in de huiskamer op de dressoir***.

Met zusje was en werd geknutseld want het was uitermate belangrijk dat ook zij er zoveel mogelijk bij betrokken werd. Er werd van karton een soort ombouw gemaakt, blauw met prachtige wolken en sterren, zodat bezoek niet meteen Sterre zou zien staan. Niet iedereen is hierop voorbereid en voor sommigen kan het ook heel moeilijk zijn om zo’n klein kindje te zien. Na 18 weken zwangerschap is het kindje al helemaal compleet: vingertjes en teentjes, alles zit er al op en aan. Alleen de verhoudingen zijn nog anders dan een voldragen kindje. En natuurlijk is zo’n kindje nog piepklein.

We bestelden een mandje ten behoeve van de crematie die enkele dagen later plaats zou vinden. Een mandje in de vorm van een ster. Daarop werden door mama en het zusje prachtige sterretjes aangebracht en met papa werden mooie tekeningen gemaakt voor Sterre.

Dagelijks kwam ik of mijn assistente langs om Sterre te controleren maar ook om vriendjes te worden met haar zusje. Voor haar was het toch al een vreemde situatie en dan kwamen daar ook nog eens de hele tijd een paar vreemden over de vloer. Maar al heel snel waren we dikke vriendjes en gingen we regelmatig naar huis met mooie tekeningen door haar voor ons gemaakt.

En zo brak de dag aan waarop we het afscheidsritueel hadden ingepland. Een moeilijke dag, maar papa en mama hadden wel de tijd gekregen om op hun eigen tempo afscheid te nemen van Sterre. Wat was het mooi dat Sterre thuis was geweest, te midden van haar gezin. Het gezelschap bij het afscheidsritueel was klein: beide opa’s en oma’s waren aanwezig plus een zus van mama met man en kind. Dit afscheid was thuis, zodat de omgeving goed voelde en er geen enkele tijdsdruk was.

Ik had een kleine dienst geschreven en alle aanwezigen wisten vooraf dat ook zij daar een bijdrage in konden doen. En zo werd er gesproken door oma, mama en papa, en door het zusje die iedereen verraste door samen met mij een gedichtje op te zeggen. Het meest bijzondere moment was wel toen papa en mama Sterre uit het bakje met water tilden en Sterre werd afgedroogd door haar moeder. Ze was zo teer en klein en haar mama zo liefdevol en voorzichtig. Sterre werd in een wikkeldoekje gelegd en daarna in het mandje. Nadat Sterre in het mandje was gelegd mocht iedereen, naar behoefte, iets meegeven aan haar. Daarna werden nog kleine sterretjes in het mandje gestrooid en werd het mandje gesloten.

Bij Crematorium Midden-Limburg was alles met veel zorg voorbereid. In de lange gang met uitzicht op de vijver stond een mooi aangekleed tafeltje met kaarsjes. Daar werd het mandje met Sterre neergezet, waarna iedereen een eigen momentje van afscheid kreeg. Daarna gingen we zonder Sterre naar buiten om aan de andere oever van de vijver ballonnen op te laten.

Het was een heel bijzonder afscheid en ik ben blij dat ik hierover mocht schrijven. Samen willen we laten zien dat je ook op een heel andere en zeer respectvolle manier afscheid kunt nemen van een leven dat niet zo mocht zijn.

**********************************************************************************************************************************************************************

Bovenstaande tekst is met goedkeuring van de ouders geplaatst. Uit privacy overwegingen hebben we er voor gekozen geen namen te noemen. Dank aan de ouders, dat zij dit via mijn site willen delen.

* Voor een kindje geboren vóór 24 weken zwangerschapsduur zijn geen wettelijke regels. De mogelijkheid bestaat om de vrucht mee naar huis te nemen óf achter te laten in het ziekenhuis voor onderzoek. Aangifte mag maar is niet verplicht. Ook het inschakelen van een (gespecialiseerde) uitvaartondernemer is niet verplicht maar kan, zeker als je het kindje mee naar huis wilt nemen, van toegevoegde waarde zijn.

** Om de conditie van de vrucht zo goed mogelijk te bewaren is het raadzaam deze in water te bewaren én te koelen. Vaak wordt voorgesteld de vrucht in een bakje in de koelkast te bewaren, maar dat ervaren veel ouders als zéér vervelend en emotioneel. Ook later!

*** Geef zo snel mogelijk (indien mogelijk vooraf al) aan bij het ziekenhuis dat je je kindje mee naar huis wilt nemen. Kies je voor een wateropbaring, geef dit dan duidelijk door, zodat ze ook in het ziekenhuis je kindje zoveel mogelijk in water laten verblijven. Dit voorkomt uitdroging en dus verandering van uiterlijk!

"IK WIL HELEMAAL NIETS..."

"Ik wil helemaal niet..."

Telkens waren dit de woorden die de uitsprak als het onderwerp "uitvaart" door de jaren heen ter sprake kwam.

Hoe belangrijk is het om het afscheid vorm te geven in de geest van de overledene? Als er vooraf niets vastgelegd is, bepalen dit de nabestaanden -zij die een beroep doen op mij als uitvaartondernemer.

De nabestaande die mij vroeg dit afscheid te regelen was duidelijk: "We gaan deze wens zo veel mogelijk respecteren." Het afscheid zou dus in kleine besloten kring plaatsvinden zoals moeder wenste en er werden slechts enkele gasten uitgenodigd.

Bij het adres waar moeder altijd had gewoond werd verzameld. De rouwauto kwam voorrijden met de overledene en in stoet zijn we naar een mooie plek in het bos gereden. Op de kruising bij de Rosa Kappel in Sittard verzamelde het gezelschap zich rondom de rouwauto. Ik had een korte ceremonie voorbereid van een klein kwartiertje. Het weer was sterk wisselend, die dag sneeuwde en regende het maar piepte ook heel af en toe het zonnetje door de wolken. Aan het einde van mijn speech werd het klarinetconcert van Mozart gespeeld*. De prachtige tonen zweefden door het bos. Ondertussen kreeg iedereen de tijd een laatste groet te brengen aan de overledene. Aansluitend hebben we moeder naar het crematorium gebracht alwaar ik haar naar binnen heb begeleid.

En zo kun je van "Ik wil helemaal niets..." toch een passend, respectvol en waardig afscheid maken. Alles naar wens van de overledene maar ook een afscheid waarmee de nabestaanden vrede hebben en verder kunnen.

29 jaar...

Spreken tijdens een afscheid van een jong iemand is altijd moeilijk. Zo ook vorige week toen ik de dienst mocht verzorgen van een jonge vrouw, slechts 29 jaar. Ik noem haar Kim, hetgeen natuurlijk niet haar echte naam is.

Kim was een bijzondere vrouw. In mijn ogen, als moeder zijnde van kinderen in diezelfde leeftijdscategorie, vind ik iemand tegelijkertijd een jonge vrouw, maar ook nog een kind. Kim leidde haar eigen leven, leefde in een eigen wereld met hoge pieken en diepe dalen. Zij was "living on the edge". Borderline. Ze gaf regelmatig aan uit het leven te willen stappen. Ging roekeloos om met haar medicijnen, want: "wat maakte het allemaal uit?" Ze had pas nieuwe medicijnen, en waarschijnlijk heeft een verkeerde dosis of combinatie van oude en nieuwe medicijnen er voor gezorgd dat haar leven stopte.Zij die achter blijven zullen moeten leven met vele onbeantwoorde vragen.

Onmacht en pijn waren er al, ook toen Kim nog leefde. Hoe vaak haar moeder en de rest van het gezin ook aangaven dat de deur voor haar open stond, hoe vaak ze ook aangaven er voor haar te willen zijn, het baatte niet. Zo zocht ze wel geborgenheid, maar nam tegelijkertijd ook afstand.

Tijdens het gesprek ter voorbereiding waren ook vriendinnen van Kim aanwezig. En zo merkte ik dat Kim in twee werelden leefde, dat haar vrienden haar anders kenden en ook andere verhalen vertelden. Door alles wat verteld werd aan tafel, werd het totale leven van Kim belicht, vanuit verschillende hoeken, en zag je begrip ontstaan voor het verhaal van de ander. Zo was het gesprek ter voorbereiding al van grote meerwaarde.

De afscheidsdienst was zeer gepast: met mooie muziek en foto's. Alle facetten van het leven van Kim werden belicht: de moeilijke en moeizame momenten, maar vooral de vele mooie momenten. Iedere aanwezige bij het afscheid had zijn of haar eigen herinneringen met Kim waar aan terug gedacht kon worden.

Als moeder moet je daarna verder zonder je dochter. Ook al had je hier rekening mee gehouden, het moment waarop de politie aan je deur staat en vraagt of je de moeder van Kim bent...

Als je door verdriet wordt neergeslagen en het ‘waarom’ aan niemand kunt vragen, dan zijn er tranen die niet gedroogd kunnen worden. Is er pijn die niet gedeeld kan worden. Is er een lege plek die nooit en te nimmer meer gevuld kan worden.

Jet, maart 2017

EEN PASSEND AFSCHEID IS DE EERSTE STAP OP WEG NAAR DE ROUWVERWERKING

Afgelopen vrijdag een passend afscheid mogen organiseren voor dhr. Jan Jacobs. Pastoor Rosenhart creëerde veel ruimte voor de persoonlijke elementen zoals zelfgekozen muziek en 2x een fotopresentatie tijdens de dienst. De parochiekerk op Moesel zat vol gasten maar er was nog een plekje vrij. Pastoor Rosenhart nam daar plaats tijdens de fotopresentaties zodat ook hij kon kijken naar foto's uit het leven van Jan. Het was een zeer persoonlijke en warme afscheidsdienst waarvoor de nabestaanden hem zeer dankbaar zijn. Zelf moest ik ook een traantje wegpinken toen de pastoor aan het einde van de dienst een bloemetje aanbood aan mevrouw Jacobs, voor alle goede en geduldige zorgen de afgelopen jaren, waardoor Jan niet opgenomen hoefde te worden in het St. Martinus.

Aansluitend aan de dienst hebben we Jan meegenomen naar Don Bosco, waar hij in het verleden zelf graag kwam en waar nu de koffietafel plaatsvond. Daar kreeg hij een mooie plaats temidden van alle bloemen. Zo konden de gasten desgewenst, ieder voor zich, nog even naar Jan toe gaan, hem een laatste groet brengen of een goed reis wensen.

Samen met het gezin had ik een mooie levensloop geschreven en tijdens de dienst het eerste deel voorgelezen. Tijdens de koffietafel werd deze levensloop aangevuld met meer details en enkele anekdotes. Een familielid droeg een prachtig gedicht voor. Het was natuurlijk heel bijzonder, maar iedereen vond het fijn dat Jan al die tijd aanwezig was.

Na afloop van de koffietafel werd Jan door zijn gezin begeleid naar het crematorium.

Terug kunnen kijken op een passend afscheid is de eerste stap op weg naar de rouwverwerking.

HET AFSCHEID VAN JOHN DE AUTOMAN

“Iedereen hier kent het gezegde: het werk gaast voor het meisje.

Bij jou John, was het wel eens: de auto gaat voor het meisje.”

Dat mocht ik gewoon vertellen tijdens het afscheid van John, op 17 juni in crematorium Imstenrade in Heerlen. John was een échte automan. Zijn hobby, zijn passie waren MG’s.

En MG was dan ook het leidende thema bij het afscheid.

Zijn vrouw Wies, had een prachtige uitnodiging ontworpen met voorop het MG-logo en twee favoriete auto’s van haar man. We hadden gezorgd dat er twee MG’s vlak voor de ingang van het crematorium werden geparkeerd. Wies had bloemen laten maken in de vorm van de ‘M’ en ‘G’. Er was een powerpoint waaruit bleek dat John hield van Wies, gezelligheid, Oostenrijk én zijn auto’s natuurlijk.

Het afscheid had een positief karakter: boodschap was dat we het leven van John wilden vieren en niet alleen maar wilden treuren om zijn heengaan. Het levensverhaal wat ik voor hem had geschreven bevatte dan ook de nodige leuke annecdotes.

Een vriend van John vertelde dat ze al aan het geluid van de motor hoorden dat John arriveerde, vooral omdat hij altijd, voordat hij uitstapte, nog een flinke dot gas gaf.

Maar de klap op de vuurpijl was het brengen van de laatste groet. Meestal gebeurt dit onder begeleiding van een passend muziekstuk. Maar dit keer gebeurde het anders! John en Wies hadden samen afgesproken dat iedereen de laatste groet mocht brengen onder het geronk van een echte V8-motor. Wat een origineel idee!

Gelukkig was de medewerker van het crematorium zo attent om het volume flink open te draaien, zodat ook iedereen het gevoel kreeg dat er écht een auto in de aula tussen de zitplaatsen stond…

APRIL 2015 - UITVAART BER LINDERS

Bèr en Doortje namen contact met mij op omdat ze wisten dat Bèr ongeneeslijk ziek was en binnen afzienbare tijd zou overlijden. Ze hadden een aantal vragen en wilden alvast over de uitvaart spreken, de grote lijnen vooraf vastleggen. Ik heb hen beide, alsook hun gezin leren kennen als zéér bijzondere en warme mensen.

Bèr was boer, en zo zei hij, wilde hij ook herinnerd worden. Maar behalve boer was hij ook heel technisch, hetgeen je terug zag in zijn werkplaats, in de door hem zelf aangepaste machines op de boerderij en in zijn hobby: hij was smid bij openluchtmuseum Eynderhoof.

Doortje is onder andere zeer actief in het verenigingsleven en heeft zelfs van doen met het verlenen van micro-kredieten in Burkina Fasso.

Ontzettend fijne, open mensen. Zeer gelovig ook, wat hen sterkte om deze weg te begaan.Hun deur stond altijd open voor iedereen, en de eerste keren dat ik daar kwam, hoorde ik veel verhalen over wie er allemaal nog was geweest. Voor veel mensen is zo’n bezoek niet makkelijk! Je gaat tenslotte naar iemand toe, die je waarschijnlijk voor het allerlaatst ziet en spreekt. Wat moet je zeggen? En vooral: wat niet?

Maar Bèr en Doortje waren heel open en iedereen ging met een goed gevoel weer huiswaarts.

Op een gegeven moment zei Bèr het gevoel te hebben dat hij nog maar ongeveer een week te leven had. Gelukkig werden hem nog een paar weekjes extra gegund, die een grote toegevoegde waarde voor hem en zijn gezin betekenden.

Ondertussen had ik contact gezocht met de overige smeden van Eynderhoof met het verzoek of ze handvaten wilden smeden voor aan de kist. Voortvarend gingen ze aan de slag. Het resultaat was geweldig. Deze handvaten waren een waardig eerbetoon aan Bèr en een prachtig afscheidskado van zijn collega’s met wie hij zoveel jaren had opgetrokken op Eynderhoof.

Toen Doortje belde dat Bèr was overleden voelde ook ik een groot verlies. Wat een ontzettend gemis moet dit voor deze hechte familie betekenen. De periode tussen overlijden en de dag van uitvaart hebben we met veel persoonlijke aandacht en warmte ingevuld. Doortje, de kinderen en kleinkinderen speelden daarin een grote rol, ieder naar eigen wens en vermogen. De buurvrouw kwam om Bèr te verzorgen. Bèr werd thuis opgebaard zodat iedereen nog tijd bij hem kon doorbrengen. Familie kwam steun betuigen en helpen met de rouwbrieven. En ik ontwierp een mooie kaart voor hem. Als boer wilde hij herinnerd worden, dus gebruikte ik een leuke foto waarop Bèr leunend op de schop te zien was. Als achtergrond kozen we een foto van de boerderij, die ik enkele dagen van tevoren had gemaakt. Aan de binnenkant was vaag het smidsvuur van Eynderhoof te zien met een raampje waardoor nieuw licht scheen. Bèr was een gelovig man, hij geloofde in het Licht van God, in een leven na dit aardse bestaan.

Een lieve man, een veelzijdige vader en een geweldige opa is veel te vroeg heengegaan.

EMILIA

Enkele weken terug heb ik een bijzondere uitvaart mogen regelen.

Emilia wist dat ze ging overlijden en wilde graag nog enkele zaken zelf regelen.

Helaas was daar onvoldoende tijd voor. Omdat Emilia niet hield van ‘standaard’ heb ik samen met haar man Vincent, geprobeerd er iets héél bijzonders van te maken.

De uitvaart vond plaats in zalencentrum ’t Blaakven, gelegen in de bossen tussen Weert en Budel. In een zaal aldaar vond de afscheidsdienst plaats onder begeleiding van persoonlijke muziek en een mooie diapresentatie.

Het gebruikelijke afscheidsprentje vond Emilia te ‘gewoon’. Daarom had ik voorgesteld om een boekje te maken. Ze had daar zelf nog graag een bijdrage aan willen leveren. Helaas! Ter ere van haar is toch een boekje gemaakt en dit werd uitgereikt aan alle aanwezigen.

Familie en beste vrienden kregen een dvd-doosje met daarin het boekje en een dvd met daarop de diapresentatie zoals eerder gebruikt tijdens de afscheidsdienst.

Na de dienst werd Emilia naar een mooie plek onder de bomen gebracht alwaar iedereen een laatste groet kon brengen aan haar.

Het was prachtig weer en in een andere zaal met buitenterras werden koffie en broodjes geserveerd. Emilia bleef op haar plek onder de bomen. Iedereen die wilde kon zo toch nog even bij haar langs gaan voor een laatste woord, groet of gedachte.

Rond twee uur werd zij in besloten kring begeleid naar haar laatste rustplaats.